Το "ταξίδι" ενός σκάφους απαιτεί σύνεση, ωριμότητα και σεβασμό, τόσο όταν βρίσκεται μέσα όσο και έξω από την θάλασσα. Απαιτούνται στοιχειώδεις γνώσεις, ώστε το πλήρωμα και το σκάφος να απολαμβάνουν την ομορφιά της θάλασσας με την ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ.

Ο χειριστής πρέπει να κατανοήσει τη σημασία της ασφαλούς πλεύσης, της χρήσης των οργάνων ναυσιπλοΐας και της διαδικασίας διάσωσης, μέσα από την οργανωμένη εκμάθηση και γενικότερα να αποκτήσει σφαιρική γνώση και άποψη.
Αυτό ονομάζεται ΝΑΥΤΟΣΥΝΗ, κάτι που για μας έχει ιδιαίτερη σημασία. (η ικανότητα του χειριστή και των επιβατών να συμπεριφέρονται σύμφωνα με ότι θεωρείται σωστό και ασφαλές στην θάλασσα).

Τα ρητά για την θάλασσα πολλά..... "οι πολλές γνώμες βουλιάζουν το καράβι" ... "ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται" κ.α. θέλουν να μας δείξουν τις δύο όψεις του νομίσματος. Όσο όμορφη και πλανεύτρα είναι, άλλο τόσο απρόβλεπτη και επικίνδυνη μπορεί να γίνει.

Σύμφωνα με τον Πόπλιο Σύρο «Καθένας μπορεί να κυβερνήσει, όταν η θάλασσα είναι ήσυχη.». Τι γίνεται όμως όταν οι συνθήκες αλλάζουν?

Εδώ η γνώση (η ναυτοσύνη) και η αξιοπιστία του εξοπλισμού θα κάνουν την διαφορά.